Relixioso

Trátase da dimensión máis relevante e coñecida de Ramon Llull. Teólogo, misioneiro, místico (foi considerado pai da gran tradición mística ibérica), ermitán, moralista, predicador, cristián converso e activo e, non obstante, laico (non sacerdote).

Dende unha visión propia do franciscanismo reformista, o seu empeño predicador, que xurdiu dun transo de iluminación divina, era integral e sincero. Foi precursor do ecumenismo, é dicir, da convivencia pacífica entre relixións, e propuxo a razón, entendida como universal e común ao xénero humano, como método para convencer aos demais das bondades da propia fe. Nos seus libros sintetiza un discurso cristián con elementos islámicos (como a lóxica de Al-Gazzalí) e hebraicos (como o emprego de letras para a representación de ideas, propio da Cábala).

Dentro do cristianismo da época, o seu pensamento, sempre libre e independente, recolle elementos da escola dominica (a tendencia racional) e da franciscana (o espiritualismo).