Erlijiosa

Ramon Llull Randako mendian (Mallorca) otoitz egiten. Breviculum, I. Thomas le Myésier, 1325.

Ramon Llullen dimentsio nabarmenena eta ezagunena da. Teologoa, misiolaria, mistikoa (tradizio mistiko iberiarraren aitatzat joa izan da), ermitaua, moralista, sermolaria, kristau konbertitua eta aktiboa, baina laikoa (ez apaiza). Frantziskotartasun erreformistaren ikuspegi berezitik, bere gogo predikaria, jainkoaren argialdi batetik sortua, osoa eta zintzoa zen. Ekumenismoaren, hau da, erlijio arteko bizikidetasun baketsuaren aitzindaria izan zen, arrazoi unibertsala eta gizakientzat komuna proposatu zuen besteak bere fedearen ontasunez konbentzitzeko metodo gisa. Bere liburuetan diskurtso kristaua elementu islamiarrekin (Al- Gazzaliren logika) eta hebraitarrekin (letrak erabiltzea ideiak irudikatzeko, Kabalan gertatzen den bezala) sintetizatzen du. Garaiko kristautasunaren barrenean, bere pentsaera beti libre eta independenteak, eskola dominikarraren elementuak (joera arrazionala) eta frantziskotarrak (izpiritualtasuna) biltzen ditu.

 

Ramon Llullen aipamenen

 
«Gizon harroak ez du bere burua ezagutzen ezta beste gizakiak ere»
 

Ramon Llull mezuak

 
Ramon Llullek ez ohiko indarra erakutsi zuen: laurogei urte baino gehiago bizi izan zen eta 250 liburu baino gehiago idatzi zituen.
 

Azken sorkuntzak